سنگ تراورتن یک سنگ رسوبی است که از طریق فرایندهای طبیعی شکل می‌گیرد.

نحوه تشکیل سنگ تراورتن به طور کلی شامل چند مرحله است:

رسوب‌گذاری: در ابتدا، رسوبات رسی و مواد ذرات معلق در آب به صورت رسوباتی روی سطح زمین یا دریاچه‌ها و رودخانه‌ها متمرکز می‌شوند. این رسوبات شامل مواد معدنی مانند شن، ماسه و ماسه‌سنگ است.

فشار و فرآیندهای دیاژنزی: با گذشت زمان، رسوبات رسی تحت فشار قرار می‌گیرند و به سختی بیشتری تبدیل می‌شوند. فشارهای طبیعی می‌توانند ناشی از بارندگی روی لایه‌های رسوبی، تراکم بالای لایه‌های رسی یا فشارهای تحت سطحی مانند فشار آب باشند. این فشارها باعث چسبندگی ذرات رسوبی به یکدیگر می‌شود و به تراکم بیشتر رسوبات منجر می‌شود.

سنگزایی: در این مرحله، مواد معدنی موجود در آب به طور متناوب جابجا می‌شوند و درون لایه‌های رسوبی ذخیره می‌شوند. این مواد معدنی می‌توانند از آب دریا یا آب زیرزمینی به دست آید. هنگامی که آب آزاد می‌شود، مواد معدنی درون لایه‌های رسوبی رسوب می‌کنند و به تراورتن تبدیل می‌شوند.

دیاژنز: در این مرحله، فرآیندهای شیمیایی و فیزیکی دیگری در سنگ اتفاق می‌افتد که باعث تغییر شکل و ساختار سنگ می‌شود. این فرآیندها می‌توانند شامل فشردگی، کریستالیزه شدن مواد معدنی و تغییرات دما و فشار باشند. این مرحله می‌تواند در طول زمان‌های طولانی اتفاق بیفتد.

در نتیجه، این مراحل در یک بازه طولانی از زمان باعث تشکیل سنگ تراورتن می‌شوند. عوامل مختلفی مانند شرایط زمین‌شناسی، فشارها، دما و مواد معدنی در آب می‌توانند به تفاوت‌های در ساختار و رنگ سنگ تراورتن منجر شوند.

خواص فیزیکی سنگ تراورتن عبارتند از:

سختی: سنگ تراورتن سنگی سخت با سطح صاف و صیقلی است.

چگالی: چگالی این سنگ از 2.3 تا 2.7 گرم بر سانتی متر مکعب است.

جذب آب: سنگ تراورتن به دلیل ساختار متخلخلی که دارد قابلیت جذب آب را دارد.

رنگ: رنگ سنگ تراورتن معمولاً قهوه ای، قرمز، زرد یا کرم است.

خواص شیمیایی سنگ تراورتن عبارتند از:

ترکیب شیمیایی: سنگ تراورتن از ترکیبات مختلفی مانند سیلیس (SiO2)، کربنات کلسیم (CaCO3) و آهن (Fe2O3) تشکیل شده است.

مقاومت شیمیایی: سنگ تراورتن مقاومت خوبی در برابر اسیدها و مواد شیمیایی دارد.

اتاق های توصیه شده

مکان ها و فضاهای توصیه شده